مدیر تیم های ملی یا سرمربی، به راستی چه کسی پاسخگوی تصمیمات اشتباهی است که برای تیم ملی کشتی گرفته می شود؟
خانه کشتی– پرواضح است که برگزاری رقابت های انتخابی تیم ملی و اعتقاد به برپایی کنکوری برای شناخت ملیپوشان جهت شرکت در مسابقات مختلف خصوصاً حضور در المپیک بسیار با ارزش و مورد تائید اهالی کشتی است. چرا که ضمن ایجاد انگیزه بالا میان تمامی مدعیان کشتی تاثیر بسزایی در روند و توسعه کشتی خواهد داشت.
باید کاری کرد تا تمامی مدعیان برای رسیدن به دوبنده تیم ملی به چارچوبی خاص که از سوی فدراسیون کشتی تعریف شده است، اعتماد داشته و به آن پایبند باشند. باید کاری کرد تا مدعیان به این باور برسند که فرصت برابری برای رسیدن به دوبنده تیم ملی دارند. بنابراین تلاش و کوشش خواهند کرد تا با عبور از فیلتر انتخابی خود را ثابت کنند و به دوبنده تیم ملی برسند. فدراسیون کشتی دیگر اجازه ندارد اشتباهات گذشته را تکرار نماید.
باید عقلانیت، عدالت و شایسته سالاری را حاکم و جایگزین سلیقه و خرد فردی نماید. اگر واقعا چنین دیدگاهی حاکم بر کشتی باشد و فرایند انتخابی تیم ملی یا همان چرخه مطرح شده امروزی مبنای گزینش ملیپوشان قرار گیرد، می توان امیدوار بود که دیگر شاهد اشتباهات و بی عدالتی ها در انتخاب ملی پوشان از سوی فدراسیون کشتی نخواهیم بود.
مقایسه تغییر دیدگاه در کشتی آزاد طی چند سال گذشته نشان داده است که فدراسیون کشتی نقش چندانی در ایجاد چنین مسابقاتی به نام انتخابی تیم ملی نداشته و این کادر فنی تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی بودند که سیاستهای فدراسیون کشتی را تعیین می کردند.
برخلاف کشتی آزاد که نیم بند تصمیم به برگزاری رقابتهای انتخابی تیم ملی گرفته است، در کشتی فرنگی هنوز خبر امیدوار کنندهای در این ارتباط به گوش نمی رسد. حتی گاهی شنیده میشود که ملیپوشان از هم اکنون برای حضور در المپیک ۲۰۲۱ توکیو دست چین شده اند و اگر اندک ابهامی هم در بعضی از اوزان وجود داشته باشد در تمرینات اردویی و مسابقات پر حرف و حدیث درون اردویی و با یکی دو تورنمنت در نظر گرفته شده سر و ته اش را خواهند بست. چه بسا در نهایت با همان روش انحصاری و اختصاصی مسیر خود را تا المپیک طی نمایند.
اگرچه علیرضا دبیر بر طبل انتخابی تیمملی می کوبد و اعتقاد راسخی به آن دارد، اما متاسفانه علی رغم این شعارها کادرفنی هنوز از قاعده نوشته شده و تثبیت شده پیروی نمی کند و همچنان ساز خود را میزند و مدعیان نیز مجبورند با همان ساز برقصند. بزرگان؛ شتر سواری که دولا دولا نمی شود. به جای آن که تصمیمات اشتباه خود را توجیه کنید، در عمل فرصت برابر به همه مدعیان برای رسیدن به دوبنده تیم ملی بدهید. واقعاً کدام یک جوابگوی تصمیمات اشتباه قبل و بعد از المپیک خواهد بود؟ مدیر تیمهای ملی و یا سرمربی؟
در خاتمه از علیرضا دبیر که خود از درون همین رقابت های انتخابی به مدال جهان و المپیک رسید و تاکید زیادی به مسابقات انتخابی دارد انتظار می رود توجه خاصی به تصمیمات کادر فنی داشته باشد تا سیاست های انتخابی تیم ملی توجیهپذیر و بر اساس شیوه های متداول و برپایی عدالت و انصاف و شایستهسالاری استوار باشد.