نایب قهرمان جوانان جهان از دلایل باخت خود مقابل کشتی گیر آمریکایی در فینال گفت.

اختصاصی خانه کشتی– یکی از پدیده های کشتی آزاد ایران در سال گذشته در رده جوانان، علی رضایی بود؛ کشتی گیر ساروی که موفق شد از سکوی سوم کشور خود را به قهرمانی آسیا و نایب قهرمانی جهان برساند؛ جایی که اگر تجربه کم او نبود قطعا می توانست با شایستگی به طلای جهان هم برسد اما درخشش او حکایت از آینده ای درخشان برای این کشتی گیر خوش تکنیک داشت.

علی رضایی در گفت و گوی اختصاصی با خانه کشتی درباره عملکرد خود در مسابقات جهانی گفت:

رقابت در سطح فینال جهان بود و باید حساب همه جا را می کردیم، اما چند عامل مختلف دست به دست هم داد و نشد دیگر.

او ادامه داد:

من قبل از مسابقات کشوری ضرب خوردگی داشتم و مهره ۵ دیسکم التهاب داشت که علاقه ای به کشتی گرفتن نداشتم و آنجا هم غافلگیر و سوم شد. اما پیشرفتم در این مدت بسیار خوب بود و زیر نظر آقای کاوه از جام دیمیتریف تا یاشاردوغو پیشرفت خوبی حاصل شد و در جهانی هم به دلیل برخی عوامل نتوانستم به نتیجه دلخواهم برسم؛ درست است که نقره جهان گرفتم اما من فقط به طلا فکر می کردم و به چیز دیگری فکر نمی کردم.

رضایی درباره شرایط بدنی اش در فینال و باخت به کشتی گیر آمریکایی گفت:

شرایط وزنی من نسبت به آن ها خیلی بد بود؛ من در روز دوم ۶۸ کیلو وزن داشتم و به روی تشک رفتم؛ البته قبل از فینال نرمش خوبی داشتم و زیر نظر مربی بدنساز آقای مرادی توانستم به خوبی بدنم را برای کشتی آماده کنم. واقعا تیم بدنسازی و ریکاوری ما در حد المپیک بود و بچه ها از این نظر مشکلی نداشتند. یعنی کشتی اول و آخرمان فرقی نداشت و بدن ها آماده بود؛ با این وجود مقصر باخت من خودم بودم، چون آقای کاوه همه نکات را قبل از کشتی به من گوشزد کرد. به من گفت که وارد بازی این حریف نشو و به حاشیه نرو. اگر ضرب زد وارد بازی اش نشو اما من بر اساس تجربه کم یا جو مسابقه، وقتی کشتی گیر آمریکایی به سر من ضربه زد، من وارد حاشیه و بازی اش شدم که هر دو بار هم او به بهترین شکل استفاده کرد و من را خاک کرد. یعنی تاکتیک شان این بود و من نتوانستم دفاع کنم.

نایب قهرمان جوانان جهان که همیشه در فضای مجازی با برادر بزرگترش یاسین، دارنده برنز بزرگسالان آسیا کری خوانی دارد، گفت:

یاسین برادر بزرگتر من است و احترامش واجب است؛ من برنز نوجوانان جهان را گرفتم اما یاسین مدال نداشت ولی از بچگی در تیم ملی بود. به همین دلیل هم همه یاسین را می شناختند و وقتی می خواستند من را معرفی کنند می گفتند برادر یاسین است. من هم قبول نمی کردم و همیشه می گفتم به تو می گویند برادر علی رضایی هستی (خنده). بعد از این همه گزارشگرها می گفتند او برادر یاسین رضایی است و نتوانستیم کل کل کنیم.

او ادامه داد:

من اولین مسابقه عمرم در کشتی را که شرکت کردم، یک مسابقه شلوغ بود که شرکت کننده های زیادی داشت و من قرعه کشیدم که به یاسین خوردم، که او هم نامردی نکرد و در ده ثانیه من را ضربه کرد. شش- هفت ماه گذشت که یاسین مدام مدال می گرفت و من مدالی نداشتم، در یک مسابقه ما هر دو رقبا را ده بر صفر شکست دادیم و به نیمه نهایی رسیدیم، در نیمه نهایی گفتم یاسین من مدال ندارم به من بباز(خنده). اگر پدرم می فهمید که خیلی ناراحت می شد که چرا این کار را کرده ایم. آن زمان کشتی سه زمان بود که من در تایم اول ۶ بر صفر جلو افتادم. تایم دوم زیر کتف یاسین زدم که در گوشم گفت داداش بزن، من هم زدم و او را ضربه کردم (خنده) که البته باز در فینال باختم (خنده).

قهرمان جوانان آسیا درباره احتمال حضورش در مسابقات امیدهای جهان توضیح داد:

ما باید به یک تورنمنت در روسیه اعزام شویم که من آنجا سال گذشته شاخیف را شکست دادم و باید با دو کشتی گیر دیگر رقابت کنیم که ببینیم چه کسی بهتر نتیجه می گیرد. من به نوبه خودم در شش- هفت ماه گذشته در فشار بودم و به مسابقات مختلفی رفتم و ما سرباز فدراسیون و آقای کاوه هستیم و فرقی ندارد کجا برویم. من می خواستم در جوانان جهان اول شوم و در امیدها کشتی نگیرم، اما نقره من باعث شد عطش طلای امیدها را داشته باشم و انگیزه شد تا برای امیدهای جهان تلاش کنم و بهترین نتیجه را بگیرم.

او همچنین در بخشی از صحبت های خود در پاسخ به سوالی مبنی بر استقبال مسئولان ساری پس از نایب قهرمانی و حمایت های آن ها، گفت:

من واقعا از مسئولین انتظاری ندارم، البته تا هفته پیش انتظار داشتم اما الان انتظاری نیست. یک بزرگی مثالی زد و گفت ماهی قرمز برای حوض است اما تو نهنگ اقیانوسی و به حوض کاری نداشته باش. اگر کمکی باشد که اصلا در شان ما کشتی گیران هم نیست، اما آن ها برای اسم دار شدن خودشان کمک می کنند چون کمک های پنج میلیونی و ده میلیونی خرج دو روز کشتی گیر است. اما متاسفانه مسئولان مازندران و ساروی حتی یک زنگ هم نزدند که تبریک بگویند، ما که از نظر مالی مشکلی نداریم و خدا روزی را می رساند، اما یک تبریک هم به من نگفتند.

رضایی در پایان درباره شرایطش برای حضور در وزن بالاتر و تلاش برای حضور در المپیک، گفت:

من آرزویم این است که در ۷۴ کیلوگرم برای المپیک کشتی بگیرم و این وزن را دوست دارم؛ وزن ۷۴ کیلوگرم را دوست دارم و البته مدعیان سرسختی هم دارد. در ایران که یونس امامی در صدر مدعیان این وزن است و باید ببینیم کادرفنی چه تصمیمی می گیرد. چون سال بعد مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی هم هست و باید ببینیم چه پیش می آید.