اختصاصی خانه کشتی| رفیق حسینوف، فرنگی کار کهنه کار آذربایجان و دارنده برنز المپیک و طلای جهان، در گفت و گویی مفصل درباره شرایط این روزهای کشتی فرنگی کشورش، تغییر قوانین این رشته و پیش بینی اش از مسابقات جهانی ۲۰۲۵ سخن گفت.
نظرت درباره قهرمانی گوربان گوربانوف در وزن ۸۲ کیلوگرم در مسابقات قهرمانی اروپا چیست؟ بسیاری معتقدند موفقیت او در ۲۳ سالگی نشان میدهد بعد از تو، جای خالی در این وزن باقی نخواهد ماند. نظر شخصی ات چیست؟
من عملکرد گوربان را در بالاترین سطح ارزیابی می کنم. در تمرینات، خودم شاهد تلاش های بی وقفه او بودم. از آنجا که با حریفان این وزن آشنا هستم، سعی کردم به او کمک کنم و توصیه هایی ارائه دهم. البته قهرمانی او تنها مرهون زحمات خودش است، نه کمک من. این ایده که جای من خالی نخواهد ماند، فکر خوبی است. در زمان خود ما هم جای کسی را گرفتیم و روزی دیگران جای ما را خواهند گرفت. پیشرفت جوانان برای کشتی آذربایجان یک مزیت بزرگ است. اما فکر نمیکنم گوربان برای مدت طولانی در وزن ۸۲ کیلو بماند. تا المپیک بعدی در لس آنجلس (۲۰۲۸)، او باید به وزن ۸۷ کیلو برود.
در کشتی فرنگی قوانین تغییر کرده اند: در صورت تساوی امتیاز، برنده کسی است که اولین امتیاز یا اخطار را به دست آورده، نه دومی. به نظرت این تغییر عادلانه است؟ این قانون چقدر روی شما تأثیر می گذاشت؟
این تغییر کاملاً درست است. در واقع، سال ها پیش باید این قانون اعمال می شد. قبل از این، کشتی گیران فقط منتظر موقعیت اخطارمی ماندند و فعالانه نمی جنگیدند. این نوآوری، جذابیت کشتی را افزایش داده است. حالا از همان ثانیه های اول، مبارزه فعالانه آغاز می شود و ورزشکاران باید همیشه تهاجمی باشند.
آیا به فعالیت مربیگری فکر می کنی؟ این موضوع برای طرفداران کشتی بسیار جذاب است. آیا پیشنهادهایی داشته اید یا مذاکراتی در این زمینه انجام شده؟
این تصمیمات بر عهده فدراسیون کشتی آذربایجان است و به خواست شخصی ما بستگی ندارد. اگر به ما اعتماد شود، سعی می کنیم این اعتماد را جبران کنیم. پیشنهادهای زیادی از خارج از کشور برای مربیگری داشتم، اما به نظر من، کار در وطن بهتر است.
اخیراً هم یک سمینار در آکادمی کشتی لندن برگزار کردی. نظرت درباره این تجربه چیست؟
پیشنهادهای زیادی داشتم، اما به دلیل برنامه های تمرینی و کاری، سفر به خارج سخت بود. وقتی علاقه مندان کشتی فهمیدند که به لندن می آیم، از این فرصت استفاده کردند. من یک روز آزاد داشتم و این پیشنهاد را پذیرفتم. شرکت کنندگان از دیدن من خوشحال بودند و علاقه زیادی نشان دادند. ما هم سعی کردیم رازهای کشتی را با آنها در میان بگذاریم.
برنامه داری چنین رویدادهایی را ادامه دهی؟
هرچه چنین برنامه هایی بیشتر باشد، به رشد کشتی کمک بیشتری می کند. ما قصد داریم چنین اقداماتی را در داخل کشور نیز سازماندهی کنیم. قبلاً با مسئولان فدراسیون گفتگوهایی داشته ایم.
پس از عملکرد نه چندان موفق تیم ملی کشتی فرنگی آذربایجان در المپیک اخیر، سه مدال طلا در مسابقات قهرمانی اروپا در براتیسلاوا می تواند شروع خوبی برای چرخه جدید باشد. اما قهرمانی جهان همیشه اولویت دارد و پس از المپیک، مهمترین رویداد محسوب می شود. پیش بینی ات از رقابت های قهرمانی جهان در سپتامبر در زاگرب چیست؟
من المپیک را ناموفق نمی دانم. حتی یک مدال برنز در المپیک هم نتیجه بزرگی است. البته همه ما، از جمله خودم، انتظار بیشتری داشتیم و می خواستیم مدال های بیشتری کسب کنیم. اما همیشه اوضاع آنطور که می خواهیم پیش نمی رود. در پاریس، من و سایر ورزشکاران به دلایل مختلف بدون مدال ماندیم. مراد ممدوف (۶۰ کیلو) تحت تأثیر جو المپیک قرار گرفت، سنان سلیمانوف (۷۷ کیلو) مصدوم بود و صباح شریعتی (۱۳۰ کیلو) با قرعه سخت مواجه شد. در گروه او دو حریف قوی حضور داشتند: میخائین لوپز (کوبا)، قهرمان چندباره المپیک، و امین میرزازاده (ایران)، قهرمان جهان. یکی در نیمه نهایی و دیگری در دیدار برنز مقابل او قرار گرفتند. در مورد من، وزن ۸۷ کیلوگرم وزن اصلی من نبود، به ویژه اینکه در اولین مسابقه با داوید لوشونسی (مجارستان)، قهرمان فعلی جهان، روبه رو شدم. با این حال، تمام تلاشم را کردم و تا آخرین توان جنگیدم. اگرچه قبلاً در ۸۲ کیلوگرم کشتی می گرفتم، اما در ۸۷ کیلوگرم سهمیه المپیک را برای کشورم کسب کردم. حتی حضور در المپیک با این وزن را یک موفقیت بزرگ می دانم. در مورد قهرمانی جهان، نمی خواهم پیش بینی منفی کنم. تیم ما به سرعت در حال پیشرفت است و نمی خواهم بدشانسی بیاوریم. تیم ملی در سطح بسیار بالایی قرار دارد. در هر وزن، مدال آوران بالقوه داریم. ما شایسته آن هستیم که مانند سال گذشته، دوباره قهرمان تیمی جهان شویم.