«لیگ برتر کشتی بیشتر شبیه جام رمضان شده»؛ این جمله توییتی بود که یکی از طرفداران کشتی در کنایه به تصمیمگیریهای عجیب در سازمان لیگ و حذف و اضافه شدن تیمها به گردونه مسابقات داشت.
خانه کشتی– سازمان لیگ کشتی از زمان انتصاب رئیس جدیدش با شعار احیای لیگ سعی داشت تا با سفر به استانهای مختلف نظر هیئتها را برای حضور در لیگ جلب کند. سفرهایی که بیشتر جنبه نمایشی داشت و شاهد بودیم در خیلی از استانها تیمهایی بدون داشتن پشتوانه انسانی و منابع مالی در لیگ نامنویسی کردند و روز موعد که رسید پا پس کشیدند تا لیگ با شوک مواجه شود.
در خوشبینانهترین حالت باید بگوییم که لیگ کشتی امسال یکی از عجیبترین دورههایش را سپری کرد؛ از انصراف تیمها در روز قرعه کشی تا حضور دقیقه نودی تیمها در مسابقات در حالی که نیمی از مسابقات یک گروه برگزار شده و عملا چنین چیزی به دور از هرگونه عقل و منطقی است. از طرفی امسال شاهد آن بودیم که امتیاز یک تیم به تیم دیگری واگذار شد و کشتی گیرانش بلاتکلیف ماندند و پس از آن با تیم دیگری قرارداد بستند که در نهایت هر دو تیم مدعی داشتن قرارداد با کشتی گیران شدند. اتفاقی که به ندرت شاهد آن بودهایم اما مدیریت عجیب مسابقات باعث شد تا کلکسیونی از این اتفاقات را شاهد باشیم.
از همه اینها که بگذریم روز گذشته اعلام شد که تیم چسب رازی در دقیقه نود وارد گروه ب لیگ کشتی آزاد شده و امروز هم تیم اترک به تیمهای مسابقات اضافه شده. اکنون سوالی که پیش میآید اینکه هدف از این حرکات در دقیقه نود چیست؟ آیا واقعا این تیمها بدون هیچ سازوکاری و صرفا برای طولانی شدن لیست تیمها وارد مسابقات میشوند؟
بر اساس قانون و اساسنامه تیمها باید چند ماه قبل از مسابقات آمادگی خود را اعلام کنند و مدارکی را ارائه دهند تا شایستگیشان سنجیده شود و پس از آن تعهدات مالی مناسب را تحویل سازمان لیگ دهند تا مانند سال قبل برخی تیمها زیر قراردادهایشان نزنند، وقتی که صرفا آمار و نمایش برای یک مدیر مهم باشد و به عاقبت کار نیندیشد، نتیجهاش این میشود که تیمها دقیقه نود به چرخه مسابقات وارد میشوند و هیچ کدام از سلسله مراحل ورود به رقابتها را طی نمیکنند که نتیجه آن این است که همین تیمها از ویترین کشتی برند خود را تبلیغ میکنند اما در نهایت از پرداخت قراردهایی با رقم ناچیز پنج یا ده میلیون تومان هم عاجزند.
به امید روزی که سازمان لیگ کشتی برای گزینش تیمها فیلترهای مناسبی بگذارد تا همانند لیگ های محلات هر تیمی هرزمان اراده کرد صرفا برای ارضای اهداف نمایشی مدیران وارد نتواند وارد مسابقات یا از آن خارج شود.