جواد اسفنجانی از شرایط و عملکرد پسرش آرش یوشیدا در قهرمانی آسیا گفت.

خانه کشتی– مسابقات کشتی آزاد قهرمانی آسیا در قزاقستان، یک ستاره نوظهور داشت که نام عجیبش را با قهرمانی در وزن ۹۲ کیلوگرم بر سر زبان‌ها انداخت.

«آرش یوشیدا» یک دورگه ایرانی – ژاپنی است که موفق شد رقبایش را یکی پس از دیگری شکست دهد و مدال طلای این وزن را کسب کند. او در کشتی اول، ارشک محبی، ملی‌پوش ایران را شکست داد و در فینال هم کشتی‌گیر کشور میزبان را با اقتدار از پیش‌رو برداشت و روی سکوی نخست ایستاد. آرش یوشیدا همانند ایرانی‌ها کشتی می‌گیرد و زیرگیری‌های بی‌امانش مجال فکر کردن را به حریف نمی‌دهد. پدرش جواد اسفنجانی نخستین مربی او بوده که خودش سال‌ها در باشگاه تختی کرج تمرین ‌کرده است.

پیدا کردن یک ایرانی که در ژاپن باشگاه کشتی دارد و پسرش در مسابقات قهرمانی آسیا قهرمان شده، کار سختی نبود. در ادامه گفت‌وگو با جواد اسفنجانی را می‌خوانید:

قهرمانی آرش را تبریک می‌گوییم. اگر موافق باشید از ورودتان به کشور ژاپن شروع کنیم و اینکه اصلا چه شد آنجا به فکر افتتاح باشگاه کشتی افتادید؟

از شما ممنونم و امیدوارم این مسیر برای آرش ادامه‌دار باشد تا بتواند در مسابقات جهانی و المپیک مدال بگیرد. درباره افتتاح باشگاه کشتی باید بگویم همه‌چیز خیلی اتفاقی بود. من در کرج و در سالن کشتی تختی تمرین می‌کردم و همزمان در موتورسازی آقای بهروز یاری هم مشغول به‌کار بودم. صبح‌ها می‌رفتیم مغازه و بعدازظهر آقابهروز می‌گفت: «کار تعطیل، بریم باشگاه!» چون ایشان رئیس ما هم بود، باید می‌رفتیم. همه‌چیز به نوعی از بازی‌های آسیایی هیروشیما شروع شد. آقابهروز در آن مسابقات حاضر بود و اتفاقا توانست مدال طلا هم بگیرد. وقتی به ایران برگشت، به من گفت: «پول آنجاست. برو ژاپن، می‌توانی کار کنی و پول خوبی دربیاوری.» من هم جوان بودم، ۲۳ سالم بود، بلیت گرفتم و آمدم ژاپن و دیگر ماندگار شدم. الان ۳۳ سال است که اینجا هستم.

در کرج با چه کسی تمرین می‌کردید؟

 آقابهروز، آقای اعتصامی و آقای جعفر بابایی در باشگاه تختی کرج تمرین می‌دادند.

چه شد که در ژاپن باشگاه کشتی زدید؟

بعد از مدتی در ژاپن ازدواج کردم و بچه‌دار شدم. پیش خودم گفتم من به چیزی که می‌خواستم در کشتی نرسیدم، حداقل باشگاه بزنم و بچه‌های خودم را آموزش بدهم تا آنها یک چیزی بشوند. همین شد که باشگاه «ایچاگاوا کشتی» را افتتاح کردم. حالا نزدیک به ۵۰ شاگرد دارم که هفته‌ای ۳ جلسه تمرین داریم. در همین مسابقات قهرمانی آسیا علاوه بر آرش که قهرمان شد، یکی دیگر از شاگردانم هم حضور داشت که مدال برنز گرفت.

سوزاکی یومی، قهرمان المپیک توکیو هم چند وقت پیش از شما عکسی منتشر کرده بود که مدال طلای المپیک را گردن شما انداخته بود. او هم شاگرد شما بوده؟

 بله، او چند سالی پیش من تمرین می‌کرد و هنوز یک وقت‌هایی پیش من می‌آید و تمرین می‌کند.

گویا دخترتان هم قهرمان جهان است؟

این را خودم هم شنیده‌ام ولی درست نیست. فکر می‌کنم با سوزاکی یومی اشتباه گرفته‌اند.

آرش مثل ایرانی‌ها کشتی می‌گیرد. این سبک کشتی را چطور به او یاد دادید؟

کشتی ایران همه جا به زیرگیری معروف است. ما هم خودمان در باشگاه فقط یک‌خم دوخم می‌گرفتیم. مرور فن به نظرم مهم‌ترین چیز در کشتی است که ما خیلی انجام می‌دادیم. اینجا هم من همین کار را می‌کنم. بچه‌ها باید زیرگیری را یاد بگیرند. آرش هم خوب زیر می‌گیرد. البته پسر کوچک‌ترم آریا هم خوب است و به‌نظرم او به جاهای خوبی در کشتی می‌رسد.

همه اسم‌ها را هم ایرانی گذاشتید؟

(با خنده) بله. رویا، امین، کیوان، آرش؛ همه اسم‌ها ایرانی است.

چند فرزند دارید؟

 ۶ بچه دارم که همگی کشتی‌گیر هستند.

فارسی هم بلد هستند؟

خیلی کم. در حد سلام و علیک و احوالپرسی یادشان داده‌ام.

فرزندانتان به ایران هم آمده‌اند، اینجا تمرین کرده‌اند؟

کیوان آمده و مدتی در کرج تمرین می‌کرد. الان هم به ارتش رفته و برای آنجا کشتی می‌گیرد.

با آرش بعد از قهرمانی صحبت کردید؟

بله. تماس گرفت بهش تبریک گفتم. حالا منتظریم برگردد. البته به محض بازگشت باید به دانشگاه برود و بعدا می‌بینمش.

با ۲۰ سال سن کار بزرگی کرد و توانست همه رقبایش را شکست دهد. ولی این وزن المپیکی نیست، قصد تغییر وزن ندارد؟

 الان زود است. ۲ سال دیگر یک ۹۷ کیلوی خوب می‌شود که می‌تواند عبدالرشید سعدالله اف روس و کایل اسنایدر آمریکایی را شکست بدهد.

یعنی ۹۷ کیلوهای ایران هم آماده باشند؟

 من جسارت نمی‌کنم، عاشق ایرانم. باور کنید تیم ایران نتیجه نگرفت خیلی ناراحت شدم.

آنجا شرایط برای شروع کشتی چطور است؟ مثل ایران هر کسی می‌تواند برود باشگاه و کشتی را شروع کند یا مثل آمریکا دانشگاهی است؟

 ترکیبی از این دو مدل است. بچه‌ها از ۵، ۴ سالگی به باشگاه کشتی می‌آیند ولی به‌صورت بازی‌کردن که زده نشوند. تا سوم راهنمایی در باشگاه تمرین می‌کنند، بعد از آن به دبیرستانی می‌روند که تشک کشتی داشته باشد تا بتوانند تمرین کنند. بعد از آن هم دانشگاه، یعنی حتما باید دانشگاه بروند تا بتوانند کشتی را ادامه دهند.

به نظر شما که خودتان مربی کشتی هستید، اشکال کار تیم ایران چه بود که این نتیجه را کسب کردند؟

 کُچ ضعیف، به‌نظرم نقش زیادی در این شکست‌ها داشت. شما که بیرون نشسته‌ای باید نقاط ضعف حریف را ببینی و به کشتی‌گیر خودت بگویی، نه اینکه فقط تشویق کنی. کشتی ایران یعنی زیرگیری. امیدوارم آقای دبیر و آقای درستکار که خودشان با همین زیرگیری همه را زمین می‌زدند، اوضاع را درست کنند تا در آینده شاهد پیروزی بچه‌های ایران باشیم. اینجا هم مسابقات انتخابی مثل ایران است. آنجا مسابقات جام تختی برگزار می‌شود و اینجا به مناسبت تولد امپراتور مسابقه‌ای برگزار می‌شود که همه می‌آیند کشتی می‌گیرند تا نفرات برتر برای مسابقات پیش رو انتخاب شوند. از همه جا، ارتش، دانشگاه و حتی دبیرستانی‌ها هم با تایید رییس فدراسیون می‌آیند کشتی می‌گیرند.