اختصاصی خانه کشتی– در فاصله کوتاه تا شروع مسابقات المپیک پاریس، مرور خاطرات جالب از المپیک های پیشین می تواند برای کشتی دوستان خاطره انگیز باشد. یکی از داستان های تلخ کشتی ایران در ادوار المپیک به المپیک ۱۹۹۲ بارسلون بر می گردد.

در آن مسابقات رضا سیمخواه فرنگی کار نوشهری که در مسابقات جهانی ۱۹۹۱ مدال نقره گرفته بود، یکی از مدعیان کسب مدال برای ایران بود. رقابت‌های کشتی در آن مقطع زمانی در دو گروه و با جدول دو گروه حذفی برگزار می شد به شکلی که نفر اول هر گروه به فینال می رسید و نفرات دوم دو گروه نیز دیدار رده‌بندی را برگزار می کردند.

در آن سال‌ها مسابقات هر وزن در چند روز به انجام می رسید و کشتی گیران هر روز پیش از تعیین جدول باید وزن خود را تحویل می دادند. سیمخواه در چند روز نخست این مسابقات ۴ کشتی گیر از کشورهای بلغارستان، مجارستان، هند و آلمان را با شکست روبه رو کرد و همراه با کشتی گیران آلمان و ایتالیا تنها نفرات باقی مانده در جدول گروه خود بود. چون سیمخواه پیش تر کشتی گیر آلمانی را ۳ بر صفر برده بود، حضورش در مسابقه رده بندی تقریبا قطعی بود و باید با مدافع عنوان قهرمانی وینچنزو مائنزا از ایتالیا برای صعود به فینال رقابت می کرد.

اما در وزن کشی قبل از دور پنجم، سیمخواه در عین ناباوری ۵۰۰ گرم اضافه وزن داشت و همین اضافه وزن اندک باعث شد تا اجازه ادامه مسابقات را پیدا نکند و در حالی که تنها یک گام تا کسب مدالی تاریخی برای کشتی فرنگی در المپیک فاصله داشت، نهایتا بدون شکست صحنه رقابت را ترک کرد تا یکی از بدشانس‌ترین کشتی گیران ایرانی تاریخ المپیک لقب بگیرد.