خانه کشتی– بالغ بر ۱۸۶ کشتی گیر آزاد و ۱۴۴ کشتی گیر فرنگی به همراه کشتی گیرانی از کشورهای گرجستان و قرقیزستان در چهل و یکمین دوره رقابت های بین المللی جام جهان پهلوان تختی گرد هم آمدند و پنجه در پنجه هم انداختند. مسابقاتی که برای کشتی‌گیران داخلی حکم رسیدن به مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ  داشت.

فارغ از دردسرهای ویروس کرونا که باعث گردید تا کشورها تمایلی به شرکت در این مسابقات نداشته باشند، مردان درجه یک کشتی آزاد و فرنگی هم که شانس حضور در المپیک را دارند از غایبان این مسابقات بودند. در واقع این مسابقات میدانی بود برای جوانان جویای نام که آمده بودند تا شانس خود را برای رسیدن به مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ آزمایش کنند که درنهایت گروهی باختند و گروهی هم روی سکوی اول تا سوم مسابقات قرار گرفتند. اگرچه برای رسیدن به دوبنده تیم ملی جهت شرکت در مسابقات جهانی باید یک بار دیگر در مرحله بعدی برابر رقیبان خود قرار گیرند.

آنانی که این مسابقات را دیدند معتقد هستند چهل و یکمین دوره مسابقات جام تختی چندان بار فنی و خروجی مثبتی در پی نداشت. طبیعی است که همیشه تغییر و دیدن چیزهای جدید آدمی را نگه می دارد.

مسئولان فدراسیون جهانی کشتی معتقد بودند برای جذاب تر شدن کشتی و ماندگاری اش در المپیک لازم است تغییراتی ایجاد کنند تا اجرای فنون حرف اول را بزند و کشتی رو به جلو و سرعتی شود. اما این تغییرات نه تنها تأثیری در کشتی ها نگذاشت و جذاب تر نشد، بلکه به تدریج از اجرای فنون در مسابقات نیز کاسته شد.

اهالی کشتی به خوبی بیاد دارند که در دهه‌های گذشته اجرای فنون حرف اول را می‌زد چیزی که در حال حاضر در مسابقات از جمله جام تختی دیده نشد.

کشتی گیران کشورمان باید یاد بگیرند در برابر حریفان ریز و درشت خود در مسابقات مختلف خوب و بدون احساس خطر و رو به جلو و با اعتماد به نفس بالا مبارزه کنند و بجنگند تا حریفان از حمله های ناگهانی آن ها در هراس باشند. اهالی کشتی انتظار دارند کشتی گیران درجه یک کشور روز به روز به سوی تکامل بیشتر حرکت کنند.

کسانی که دستی بر آتش کشتی دارند معتقد هستند کشتی‌گیران باید در دوران نوجوانی و جوانی در باشگاه‌ها ضعف‌های فنی خود را برطرف نمایند تا هیچگاه در میادین بزرگ با مشکلات فنی روبه‌رو نگردند. اگرچه بسیاری از ملی پوشان در گذشته و حال به خاطر  ضعف های فنی بسیار لطمه خوردند و مدال های با ارزشی را از دست دادند، اما بودند کشتی‌گیرانی که با تمرینات هدفمند و با راهنمایی‌های درست و با پوشاندن ضعف‌ها به مدال های با ارزش جهان و المپیک دست یافتند.

جدا از مردانی که طی این دو روز در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی به میدان رفتند و حتی مدعیان حضور در میدان المپیک به ندرت می توان کسی را پیدا کرد که هیچ عیب و ایراد و ضعف فنی نداشته باشد و یا به عبارت دیگر و درست تر ششدانگ و با قدرت برابر رقیبان خود مبارزه کنند. بی شک و تردید وظیفه و هنر مربیان کارآمد تیم های ملی آن است که بتوانند فارغ از تر و خشک کردن، عملکرد کشتی گیران را در مسابقات مختلف آنالیز کرده و نسخه‌ای کاربردی برای مرتفع نمودن گره های فنی آن ها بپیچند. نه نسخه‌هایی که جوابگوی حسین نوری در گزینشی المپیک نبود و نه نسخه ای که حسن یزدانی را برابر تیلور و صادق گودرزی را برابر جردن باروز برنده نکرد.

کلام آخر اینکه اگر ضعف ها و گره های فنی مردان درجه یک کشتی کشور که  کاملا مشهود و آشکار است، برطرف نشود بی شک تهدیدی جدی برای ناکامی کشتی ما در المپیک پیش رو خواهد بود. این تهدیدها وقتی جدی تر خواهد شد که باور کنیم رقبای اصلی ما بیکار ننشسته اند و در کمین اند و آنالیزور های آنان لحظه به لحظه مبارزه مردان درجه یک ما را رصد خواهند کرد تا بتوانند به ضعف های آنان پی ببرند و از همین نقطه ضعف ها به مردان کشتی ما ضربه بزنند و به پیروزی برسند.