محمد بنا در سه المپیک سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان بود که کارنامه اش از این سه رویداد مهم کسب چهار مدال طلا و سه مدال برنز است.
خانه کشتی– برکسی پوشیده نیست که کشتی فرنگی از سال ۲۰۰۵ با محمد بنا با کسب مدال های رنگارنگ خود را به عنوان قدرتی انکارناپذیر در جهان کشتی معرفی کرد.
پیش از آن کشتی فرنگی تنها دلخوش به تک مدال ها بود، علی الخصوص تک طلاهای حمید سوریان در مسابقات جهانی، تا اینکه نسل جدید کشتی فرنگی از سال ۲۰۰۷ پوست اندازی کرد و با محمد بنا به بار نشست و طی سه المپیک به چهار مدال طلا دست یافت.
همانطور که قبلاً اشاره کردیم کشتی فرنگی حالا نه پا به پای کشتی آزاد بلکه جلوتر از کشتی آزاد در حرکت است. بنابراین بنای کشتی فرنگی ماندگار شد تا کشتی فرنگی همچنان به حرکت رو به جلوی خود ادامه دهد.
اما بنا چگونه به آقای خاص کشتی فرنگی و بهترین مربی دنیا تبدیل شد. وی کار خود را با تیم ملی جوانان در زمان فدراسیون محمدرضا طالقانی آغاز کرد و از سال ۲۰۰۵ در راس کادر فنی تیم ملی بزرگسالان قرار گرفت، اما المپیک ۲۰۰۸ را تجربه نگرد تا اینکه سال ۲۰۰۹ کار اصلی بنا در تیم ملی بزرگسالان آغاز شود.
وی در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ برای نخستین بار در تاریخ کشتی فرنگی با کسب یک مدال طلا و ۳ مدال برنز نایب قهرمانی جهان را برای کشورمان به ارمفان آورد. این موفقست ادامه پیدا کرد و در جهانی ۲۰۱۰ با دو مدال طلا و در جهانی ۲۰۱۱ با دو مدال طلا و یک مدال برنز بار دیگر در جایگاه سوم دنیا ایستاد و در نهایت در المپیک ۲۰۱۲ لندن دست به کار بزرگی زد و با کسب سه مدال طلا که توسط حمید سوریان امید نوروزی و قاسم رضایی به دست آمد، قهرمان المپیک شد.
آقای خاص به دلیل خستگی بعد از المپیک لندن از سمت خود کنارهگیری کرد. همان سال تیم به عبدالله چمن گلی سپرده شد. پس از آن مجدداً هدایت تیم ملی بزرگسالان بر عهده بنا گذاشته شد، ولی بار دیگر وی به دلایل مختلف و اختلاف نظرها رفتن را بر ماندن ترجیح داد. همان سال نسلی که او ساخته بود به احد پازاج سپرده شد و در غیاب بنا کشتی فرنگی ایران برای نخستین بار در مسابقات جهانی ۲۰۱۴ با کسب مدال طلای سوریان، نقره امید نوروزی و دو مدال برنز افشین بیابانگرد و قاسم رضایی به مقام قهرمانی جهان دست یافت.
پس از ناکامی تیم کشتی فرنگی در مسابقات جهانی ۲۰۱۵ لاس وگاس بار دیگر سکان هدایت تیم کشتی فرنگی تا المپیک ۲۰۱۶ ریو به محمد بنا سپرده شد . این بار در المپیک ریو بنا نتوانست با نسل طلایی المپیک ۲۰۱۲ انتظارات را برآورده سازد و تنها به دو مدال برنز دست یافت که توسط سعید عبدولی و قاسم رضایی به دست آمد. پس از آن بنا طبق اظهارات خودش که گفته بود کشتی دیگر برای او تمام شده است و دیگر برنمیگردد، عطای مربیگری تیم ملی را به لقایش بخشید و از سمت خود کناره گیری کرد. با رفتن او سکان هدایت تیم به علی اشکانی سپرده شد. اشکانی در دو سال و نیمی که سرمربی تتیم ملی بود، تنها در سال ۲۰۱۷ عنوان سومی جهان را به خود اختصاص داد.
اما پس آز پایان کار رسول خادم در فدراسیون کشتی، محمد بنا در عین ناباوری بار دیگر در سال ۲۰۱۹ برای هدایت تیم کشتی فرنگی در المپیک ۲۰۲۰ توکیو دعوت به همکاری شد و با همان شرایط خاص خودش برای حضور در سومین المپیک سکان هدایت تیم ملی کشتی فرنگی را بر عهده گرفت. این بار بنا تیمی را در اختیار گرفته بود که تمامی اعضایش جوان بودند. پس از آن کشتی فرنگی ایران که در سال ۲۰۱۸ عنوان یازدهمی جهان و ششمی آسیا را به دست آورده بود، با آمدن محمد بنا با هفت پله صعود عنوان چهارمی مسابقات جهانی ۲۰۱۹ قزاقستان را کسب کرد و با سه قهرمانی متوالی آسیا پا به المپیک توکیو گذاشت که با یک سال تاخیر در سال ۲۰۲۱برگزارشد. بنا در توکیو بار دیگر خاص شد و با تیمی پنج نفره به یک مدال طلا و یک مدال برنز و دومقام پنجمی دست یافت و از تیم کشتی آزاد پیشی گرفت.
حال کارنامه بنا بر خلاف سرمربی تیم ملی کشتی آزاد در المپیک فدراسیون کشتی را مجاب کرد تا بنای کشتی را ابقا کند و و حکم سرمربیگری اش را تا بازی های آسیایی تمدید کند. البته این گونه به نظر می رسد که بنا چهارمین المپیک را هم به عنهوان سرمربی تیم ملی نجربه کند.
بی شک آنچه که باعث شده است تا محمد بنا به مربی بزرگ و موفقی تبدیل شود و طی سه المپیک به چهار مدال طلا و سه برنز دست یابد، ثبات، استقلال کاری، انضباط و مسوولیت پذیری وی بوده است، گرچه مخالفانی به لحاظ دیدگاهای خاصش دارد.
بنا پی برده است با نسلی روبرو شده است که می تواند در مسابقات مختلف و در نهایت المپیک ۲۰۲۴ فرانسه به مدال های رنگارنگ دست یابد، به همین خاطر
پذیرفت تا بماند.