خانه کشتی– امید آرامی ملی پوش کشتی فرنگی ایران و قهرمان نوجوانان جهان، در چرخه انتخابی امسال نتوانست شایستگی هایش را نشان دهد. آرامی که قرار بود در مسابقات امیدهای جهان به روی تشک برود، به دلیل صادرنشدن ویزای تیم های ایران به این رقابت ها اعزام نشد و در ادامه نیز به دلیل مصدومیت، مجبور شد از کورس رقابت خارج شود و نهایتا امروز تحت نظر دکتر کیهانی پای خود را به تیغ جراحی سپرد.
امید آرامی ملی پوش کشتی فرنگی در گفت و گوی اختصاصی با خانه کشتی درباره مصدومیت خود گفت:
من در اردوی تیم ملی که برای مسابقات امیدهای جهان آماده می شدم دچار آسیب شدم. بعد از اردو نزد پزشک رفتم که گفتند کشیدگی بیش از حد است و نیاز به عمل ندارد اما چند روز گذشت و خیلی اذیت شدم که به فدراسیون رفتم و دکتر دبیر با دکتر کیهانی هماهنگ کرد و ایشان بعد از معاینه، گفت که پایم دچار پارگی شده و باید عمل شود. قبل از آن هم در مسابقات کشوری به دلیل همین مصدومیت نتوانستم کشتی بگیرم و عملکرد خوبی نداشتم. بعد از معاینه کارهای عمل را انجام دادم و امروز عمل شدم. اگر چه امسال هم سال المپیک است اما سلامتی مهم تر است و بهتر است عمل کنم چون اگر عمل نمی کردم ممکن بود این زانو در آینده خیلی اذیتم کند و به دوران ورزشی ام پایان می داد.
او درباره شرایط خود برای ادامه مسیر و صحبت با کادرفنی درباره مصدومیتش گفت:
من بعد از مسابقات کشوری صحبتی نداشتم و فقط با دکتر دبیر کارهای درمانی را پیگیری کردم و فکر کنم به جز دکتر دبیر و آقای مهربان، کسی نمی داند من می خواستم عمل کنم. اما به جز ایشان کسی در جریان نیست.
آرامی که مدتی است از سیستان و بلوچستان مهاجرت کرده و در مازندران به کشتی ادامه می دهد، درباره وضعیت خود و تمرین در این استان گفت:
در پایه زحمت زیادی کشیدم و نتایج خوبی گرفتم اما در بزرگسالان کار در استان سیستان و بلوچستان سخت بود. چون وضعیت اقتصادی در آنجا خوب نیست و در بزرگسالان همه به سمت کار و درآمدزایی می روند تا یک منبع درآمد داشته باشند پس ورزش را رها می کنند. اما رئیس هیئت قبلی، برای من زحمت زیادی کشید و کمک زیادی کرد تا به شمال مهاجرت کنم و بتوانم کشتی را ادامه دهم. در اینجا شرایط خوب است و وضعیت تمرینی هم مناسب است تا با تمرکز کامل کارم را ادامه دهم. الان هم می خواهم به همین انگیزه جراحی کنم.
او ادامه داد:
البته عمل جراحی یک بخش قضیه است و بعد از آن نیز باید ریکاوری و فیزیوتراپی کامل انجام شود تا درمان بهتر صورت بگیرد. الان هم هزینه ها سنگین است که بعد از عمل با دکتر دبیر صحبت خواهیم کرد که قطعا مثل همیشه هوایمان را دارد.
این کشتی گیر اهل استان سیستان و بلوچستان درباره وضعیت درآمدی و استخدامی اش افزود:
نه من اصلا استخدام جایی نشده ام. پارسال هم در مسابقات امیدها شرکت نکردیم و ویزا صادر نشد. قبل از بازی های آسیایی قرار بود بین من و آقا میثم دلخانی انتخابی برگزار شود که تصمیم بر این شد که آقا میثم به بازی های آسیایی برود و من در مسابقات امیدهای جهان شرکت کنم. اما به ما ویزا ندادند و اتفاقات بدی افتاد و سال سختی را پشت سر گذاشتم.
آرامی ادامه داد:
چند روز قبل یک نامه به دکتر دبیر زدم که با استاندار سیستان و بلوچستان صحبت کند که مسئولان این استان به ورزشکاران هم نگاه کنند و یک سهمیه مثل جایگاه سوخت یا… را به ورزشکارها بدهند تا ما هم با هزینه شخصی آن را راه اندازی کنیم و به یک منبع درآمد تبدیل شود. واقعا شرایط اقتصادی و معیشتی در استان ما سخت است و مسئولان می توانند با تخصیص چنین سهمیه هایی به ورزشکارها کمک کنند تا یک منبع درآمد داشته باشند. اما فعلا که هیچ شغل و درآمدی ندارم.
ملی پوش کشتی فرنگی ایران در پایان گفت:
نمی گویم استان ما محروم است چون از این کلمه بدم می آید، مردم سیستان و بلوچستان بسیار شریف و خون گرم اند و من هم تا این سن که ورزش کرده ام به عشق مردم و خانواده بوده، اما من می خواهم به عشق مردم استانم موفق شوم و بگویند سیستان و بلوچستانی هم وجود دارد که می تواند برای ایران مایه افتخار باشد.