این بار هم شهر توکیو میزبان المپیک ۲۰۲۰ برای کشتی آزاد کشورمان همچون المپیک ۱۹۶۴ خوش یمن نبود.

خانه کشتی– در المپیک توکیو هم تیم خوب و آماده ای داشتیم که می توانست حداقل به چهار مدال دست یابد. اما در نهایت به همان دو مدال نقره و برنز که توسط حسن یزدانی و امیرحسین زارع به دست آمد بسنده کرد و کشتی آزاد نتوانست از مرز ۶ مدال طلا عبور کند. اما گلی به جمال مردان کشتی فرنگی که همانند المپیک لندن از کشتی آزاد پیشی گرفت و یک مدال طلای دیگر به جمع مدال های خود اضافه کرد و آن را به عدد ۴ رساند. چهار مدال طلا طی ۴ دوره حضور در المپیک کارنامه خوبی برای محمد بنا و کشتی فرنگی است. 

حالا کشتی فرنگی نه پا به پای کشتی آزاد بلکه جلوتر از کشتی آزاد در حرکت است و صاحب اعتبار و قدرت در جهان شده است که باید روی مدال های آن ها  نیز حساب ویژه‌ای در المپیک بعدی و نیز مسابقات جهانی پیش رو باز کرد.

البته کشتی آزاد ایران در ۱۷ دوره گذشته المپیک همواره دارای اعتبار و صاحب سبک و از مدعیان اصلی به شمار می رود اما هیچ گاه در المپیک ها به حق واقعی خود نرسیده است.

با گذشت ۱۷ دوره از نخستین حضور کشتی آزاد در المپیک تنها ۶ مدال طلا نصیب مردان کشتی آزاد کشورمان شده است. به نظر می‌رسد این تعداد مدال برای کشوری که صدها قهرمان نامدار دارد و یکی از قدرت‌های انکار ناپذیر کشتی دنیا به شمار می رود بسیار اندک و ناچیز باشد.

شکی نیست که یکی از فاکتورهای پیروزی در المپیک  آمادگی کامل روحی و جسمی است. البته تجربه و میدان دیدگی و تدارکات عالی و دورخیز مناسب  لازم و ضروری است. اما آنالیز و داشتن استراتژی مناسب در برابر تک تک رقیبان ریز و درشت نقش اصلی را برای پیروزی کشتی‌گیران ایفا می‌کند. چیزی که در این المپیک کمتر از  کشتی گیران دیده شد.

تاریخ کشتی کشورمان نشان داده است هرگاه مردان کشتی آزاد کشورمان  از سخت ترین میدان‌ها با پیروزی عبور کرده، بر پایه زیرگیری رو به جلو و تهاجمی بوده‌است. علیرضا دبیر، رسول خادم، عباس جدیدی و علیرضا حیدری از آن جمله بودند که هیچ گاه دفاعی برابر حریفان خود مبارزه نکردند و توانستند بارها روی سکوی قهرمانی جهان و المپیک قرارگیرند و یا رضا یزدانی کشتی گیری که کمی دیرتر جا پای سنگین وزن ها گذاشت اما در مقابل نامداران ریز و درشت دنیا با کشتی رو به جلو با زیرگیری های حساب شده به پای حریفان می رسید و با اجرای فنون مختلف بر حریفان پیروز می شد.

زمانی دنیای کشتی بر این باور بود که کشتی آزاد ایران به سلاح زیرگیری مجهز است. اما چه می‌شود که آزادکاران مان در مسابقات مختلف و همین المپیک با سلاح زیر گیری خودمان خلع سلاح می شوند؟

حسن یزدانی در المپیک قبل در ثانیه های پایانی با زیرگیری به مدال طلا رسید و در این اما المپیک در ثانیه پایانی با زیر دادن مدال طلا را از دست داد. همانطور که نسخه مربیان برای صادق گودرزی برابر جردن باروز جواب نداد این‌ بار هم نسخه مربیان برای حسن یزدانی برابر تیلور جواب نداد.

کلام آخر اینکه  کشتی‌گیری در المپیک صاحب مدال می‌شود که ممتاز باشد و کمتر اشتباه کند و در کنار همه ویژگی ها برابر هر حریفی با برنامه و دارای استراتژی خاص باشد. تمام کسانی که در المپیک توکیو به مدال دست یافتند با طرح و برنامه قابل قبول برابر تک تک حریفان خود قرار گرفتند و تا ثانیه های پایانی جنگیدند و به پیروزی رسیدند.