قهرمان اسبق جهان و المپیک، درباره دوران قهرمانی خود توضیح داد

اختصاصی خانه کشتی– دنیل ایگالی یکی از نام های خاطره انگیز در تاریخ کشتی است؛ قهرمان کانادایی که در جهانی ۱۹۹۹ و المپیک ۲۰۰۰ به طلا رسید و به عضویت تالار مشاهیر کانادا هم در آمد.

این پیشکسوت کشتی در گفت و گوی اختصاصی با خانه کشتی، صحبت های مفصلی درباره کشتی و مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان داشت.

نظرتان در مورد رقابت یزدانی با تیلور در این سال ها چیست؟

من همیشه مشتاق دیدن نبرد این دو کشتی گیر هستم. همیشه از این که ببینم یک ورزشکار به طور کامل بر یک کلاس وزنی مسلط است متنفرم، بنابراین از رفت و برگشت بین تیلور و یزدانی خوشم می آید. هر دو قهرمان بزرگی هستند. پیش از مبارزات آن ها نمی‌توان گفت چه کسی قهرمان می شود، اما همیشه قهرمان این وزن کسی است که آمادگی بیشتری دارد.

بزرگترین پشیمانی ورزشی شما که آرزو می کنید که ای کاش به آن می رسیدید چیست؟

صادقانه بگویم، در خوش بین ترین رویایم هم هرگز فکر نمی کردم که قهرمان جهان و المپیک شوم، به خصوص بر اساس جایی که بزرگ شده ام. من هیچ فرصتی برای رقابت و یا سفر برای مسابقات نداشتم تا زمانی که کانادا این فرصت را به من داد. اولین دوره مسابقات جهانی من در سال ۱۹۹۸ در تهران بود. تهران بهترین مکان من برای مسابقه بود، اگرچه هر دو بار مدال نگرفتم، اما جو و عشقی که به کشتی گیران در آنجا نشان داده شده باورنکردنی است. از کشتی پشیمان نیستم، اما متاسفم که بعد از المپیک ۲۰۰۰ وزن ها عوض شد و ۶۹ کیلوگرم که وزن مورد علاقه من بود، حذف شد. اگر وزن ۶۹ کیلوگرم حفظ می شد، چندین بار دیگر قهرمان جهان و المپیک می شدم. ۷۴ کیلوگرم برای من کمی زیاد بود و ۶۶ کیلوگرم برایم خیلی کم بود.

بهترین برد شما مقابل یک ورزشکار کدام بود و در چه رویدادی رخ داد؟

بهترین برد من مقابل لینکلن mcilravy در فینال مسابقات جهانی ۱۹۹۹ بود. قبل از آن مسابقه سه بار به او باخته بودم. من به تازگی یک عمل جراحی آرتروسکوپی روی مینیسوس زانوی چپم سه هفته قبل از فینال انجام داده بودم. من برخلاف توصیه پزشکان به آن مسابقه رفتم و خدا به اندازه کافی لطف کرد تا در برابر لینکلن مکیلراوی که سخت ترین حریف من بود، پیروز شوم.

از شغل فعلی خودتان صحبت کنید، تا چه اندازه در حوزه ورزش فعال هستید؟

من در حال حاضر رئیس فدراسیون کشتی نیجریه هستم. کار من مستلزم نظارت بر پیشرفت همه سبک های کشتی در نیجریه است. من در ده سال گذشته رئیس بوده ام که به لطف خدا، پیشرفت خوبی داشته ایم. من همچنین وزیر جوانان و توسعه ورزش در ایالت بایلسای نیجریه هستم؛ حدود ۴۲ رشته ورزشی و چندین بخش نیمه دولتی را در این سمت نظارت می کنم. سال گذشته هم به عنوان عضوی از دفتر UWW انتخاب شدم.

کار در این بخش چقدر با دوران قهرمانی فرق دارد؟

کار من تقریباً شبانه روزی است. ما بین وزارت جوانان و ورزش و نیروهای دولتی بیش از ۵۰۰ کارمند و بیش از ۳ هزار ورزشکار داریم. در روزهایی که من مسابقه می دادم، فقط یک نفر نگران تمرین، مدرسه و مسابقات بود. اکنون اما اکنون نگران بودجه، رفاه صدها کارمند، شرایط زندگی کارکنان، نیازهای آموزشی و مسابقه ای ورزشکاران و مربیان و همکاری با سایر وزارتخانه ها برای اطمینان از موفقیت ما به عنوان عضوی وزارت ورزش و جوانان هستم.

در دوران قهرمانی کدام مسابقات برای شما سخت بود؟

 من به دلیل کمبود فرصت هایی که در کودکی داشتم چون در نیجریه بزرگ شدم، دیر شکوفا شدم. در میانه بیست سالگی، پس از مهاجرت به کانادا فرصت رقابت در سطح بین المللی را به دست آوردم. بدون شک لینکلن مکیلراوی آمریکا سرسخت ترین حریف من بود.

با توجه به اینکه رییس فدراسیون نیجریه هستید، در مورد وضعیت نیجریه در کشتی صحبت کنید

 شرایط کشتی در نیجریه همچنان در حال توسعه است. از اوایل سال ۲۰۱۰، ما مدال آوری در سطح جهانی به ویژه در کشتی زنان را آغاز کرده ایم. با این حال، با بودجه مناسب، نیجریه می تواند در بین ده کشور برتر کشتی در جهان باشد.

در مورد المپیک و مسابقات جهانی که در آن مدال طلا گرفتید صحبت کنید

 من در سال ۱۹۹۹ در آنکارا ترکیه اولین قهرمانی جهان در کشتی آزاد را کسب کردم. من همچنین اولین قهرمان المپیک کانادا در سیدنی ۲۰۰۰ شدم. این برای کودکی که از نیجریه که تا ۱۲ سالگی ماشین ندیده بود، تاریخی و مناسب بود. مربیان من، دیو مک کی و مایک جونز در ساختن من به کشتی‌گیری که تبدیل شدم بسیار مؤثر بودند. ما یک سالن ورزشی کشتی داشتیم که در آن قهرمانان ملی در وزن های بالا و پایین من از باشگاه من، باشگاه کشتی کوهستانی برنابی در برنابی کانادا بودند. به این ترتیب در باشگاه به صورت روزانه بسیار رقابتی بود.

 تفاوت مسابقات آن زمان با الان چه بود؟

خوب نمی توان دو دوره را با هم مقایسه کرد، اما من واقعاً از رقابتی که در آن زمان بود لذت بردم. ما چنین قهرمانان قابل توجهی در وزن ها و سبک های مختلف داشتیم. در حال حاضر قوانین و شرایط مسابقه بهتر است. پخش مجدد ویدیو تقلب در این ورزش را کمی دشوارتر کرده است. آموزش منظم مربیان و داوران وجود دارد که این ورزش را مدرن تر کرده است.

در ایران در زمان شما برادران خادم، عباس جدیدی و… مسابقه می دادند. نظر شما در مورد آنها چیست و چگونه آنها را دیدید؟

 ایران همیشه کشتی گیرانی استثنایی تولید کرده است. برادران خادم فوق العاده بودند. عباس جدیدی نیز شخصیتی قوی و کشتی گیر دوست داشتنی بود. اما در بین همه آنها دوست و کشتی گیر مورد علاقه من در آن زمان ایران علیرضا دبیر بود که در سیدنی مدال طلا گرفت. ما با هم تمرین می کردیم. او حتی پس از روزهای رقابتی ما یک دوست خوب باقی مانده است

 درباره کشتی جنجالی کرت انگل در المپیک آتلانتا چه می گویید و چقدر آن بازی را به یاد دارید؟

من چیز زیادی در مورد آن مسابقه نمی دانم. در سال ۱۹۹۶ من تازه به کانادا مهاجرت کرده بودم و هنوز در حوزه بین المللی کشتی نبودم.

نظر شما در مورد حضور ورزشکاران روسی در رقابت های جهانی چیست؟

 ورزشکاران روسیه در مسابقات قهرمانی جهان با پرچم بی طرف شرکت خواهند کرد؛ اگر روسیه، ایران، آمریکا و غیره را نداشته باشیم، کشتی نمی تواند همان رقابت را داشته باشد.