قهرمان اسبق کشتی اروپا و جهان، رقابت اصلی در مسابقات کشتی المپیک را بین ایران، روسیه و آمریکا دانست.

اختصاصی خانه کشتی– نام زائور باتایف برای کشتی دوستان ایرانی، نامی آشناست؛ دارنده مدال برنز جهان در سال ۲۰۰۲، در مسابقات جهانی همان سال در ایران به روی تشک رفت و در نیمه نهایی وزن ۶۶ کیلوگرم در یک کشتی حساس و جنجالی به علیرضا دبیر باخت و نهایتا در آن مسابقات سوم شد. باتایف در همان سال قهرمان اروپا نیز شد.

زائور باتایف، نفر سوم مسابقات جهانی ۲۰۰۲ در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار خانه کشتی، درباره شرایط کشتی روسیه در آستانه المپیک پاریس گفت:

وضعیت حضور ما در المپیک هنوز هم نامشخص است و شرایط ناپایدار است، اما بچه ها بی وقفه و با انگیزه تمرینات خود را دنبال می کنند چون میل زیادی به موفقیت و بهتر شدن دارند.

او درباره پیش بینی خود از مدال های کشورش در المپیک ۲۰۲۴ گفت:

توقع از کشتی روسیه همیشه بالاست چون کشتی روسیه یکی از قدرت های دنیاست، اما من جرات نمی کنم پیش بینی کنم چون کشتی در المپیک بسیار غیرقابل پیش بینی است. اما فکر کنم بتوانیم ۳ تا ۴ مدال بگیریم که شاید ۲ تای آن طلا باشد و ۲ مدال نیز به رنگ های دیگر!

باتایف درباره رقابت روس ها با ایران گفت:

ایران جزو تیم های محبوب کشتی در دنیاست و همیشه جزو بهترین ها بوده؛ کاملا می دانم که مردم ایران چه قدر کشتی را دوست دارند و فکر کنم در المپیک هم با یک تیم قوی حاضر شوند. حسن یزدانی و امیرحسین زارع به عنوان رهبران بی عیب و نقص ایران شانس بالایی برای مدال المپیک دارند.

او ادامه داد:

هر کدام از آن ها در دسته وزنی خود سبک خاصی دارند؛ یزدانی کاملا مسلط و هجومی کشتی می گیرد و رو به جلو است که در این وزن مثل همیشه رقابت اصلی بین یزدانی و تیلور است. در سنگین وزن هم امیرحسین قهرمان فعلی جهان است و اگر همین شرایط را حفظ کند، کسی نمی تواند با او مقابله کند. البته پتریاشویلی و آکگول در این وزن همچنان پر قدرت حضور دارند اما به نظرم رهبر جدید این وزن زارع است. به طور کلی در المپیک رقابت بین تیم های ایران، آمریکا و روسیه است و شاید در بعضی وزن ها تک ستاره هایی از کشورهایی مثل کوبا، ترکیه، مجارستان و… ظهور کنند.

قهرمان اسبق اروپا درباره افزایش موج مهاجرت بین کشتی گیران روسی در ماه های اخیر، عنوان کرد:

این تصمیم شخصی هر ورزشکاری است که بخواهد تصمیم بگیرد تا در چه کشوری کارش را دنبال کند و دلیل این مهاجرت ها هم رقابت بسیار قوی در داخل کشور است.

او درباره دوران کشتی خود و اینکه چرا خودش به مدال المپیک نرسید، گفت:

من در مسابقات اروپا و جهان مدال گرفتم اما به المپیک نرسیدم و در مسابقات انتخابی با فرنیف و مورتضالیف در دو مرحله باختم.

باتایف گریزی هم به مسابقات جهانی تهران زد و با ذکر خاطره خود از کشتی گرفتن در تهران، عنوان کرد:

من سال ۲۰۰۲ در ایران کشتی گرفتم و جو آنجا برایم رویایی بود. با قهرمان المپیک علیرضا دبیر کشتی گرفتم که سکوها پر از تماشاگر بود و فکر کنم بیش از ۱۶ هزار نفر در سالن بودند که همه دبیر را تشویق می کردند و کشتی گرفتن در آن شرایط وحشتناک بود. دبیر کشتی گیری بسیار باهوش و تکنیکی بود و وقتی در نیمه نهایی با او رقابت می کردم، اصلا متوجه جا به جایی هایش نمی شد چون سرعت بسیار بالایی داشت. این هم از جذابیت های ورزش ماست که مردم تا این حد به آن علاقه دارند.