دارنده مدال برنز جهان در مسابقات جهانی ۲۰۲۱، مهم ترین هدفش را موفقیت در چرخه انتخابی و رسیدن به المپیک دانست.
اختصاصی خانه کشتی– مجتبی گلیج یکی از ستاره های کشتی ایران در یک دهه اخیر است که از جوانان تا امید و بزرگسالان، توانسته در هر رده مدال های متعددی را کسب کند و حالا به دنبال رسیدن به دوبنده تیم ملی در المپیک پاریس است.
دارنده مدال برنز جهان در سال ۲۰۲۱، در گفت و گو با خانه کشتی درباره بازگشت دوباره به تشک پس از ناکامی در انتخابی سال گذشته، و موفقیت در قهرمانی کشور گفت:
من از مسابقات لیگ تمریناتم را منظم کردم و دوره خوبی را تا کشوری پشت سر گذاشتم؛ البته مدتی درگیر سرماخوردگی شدید بودم و تب می کردم که باعث شد روز فینال، تب و لرز داشتم و بعد از مسابقه هم شرایط خوبی نداشتم اما توانستم با تمریناتی که داشتم در کشوری قهرمان شوم. به جز کشتی اول که بدنم سرحال نبود در بقیه کشتی ها راحت به جلو بروم.
او درباره شرایط حضور در مسابقات قهرمانی آسیا گفت:
قبلا هم در سال ۲۰۱۷ نقره و ۲۰۲۰ قهرمان آسیا شده ام و این مسابقات مسلما سطح بالاتری به نسبت تورنمنت ها خواهد داشت، هرچند در سطح جهانی نیست اما شروع خوبی برای مسابقات بعدی است و من را یک گام به مسابقات جهانی نزدیک می کند که امیدوارم بتوانم قهرمان شوم و قدم به قدم به مسابقات جهانی و نهایتا المپیک نزدیک شوم.
قهرمان امیدهای جهان در پاسخ به این سوال که سال آینده مسابقات جهانی و بازی های آسیایی در فاصله ای نزدیک برگزار می شود و نظر او شرکت در کدام رقابت است، عنوان کرد:
تصمیم با کادرفنی است که چه کسی را اعزام کند اما من سعی می کنم در انتخابی اول شوم و برایم مهم این است که نفر اول انتخابی تیم ملی شوم؛ مسلما اگر نفر اول شوم مسابقات جهانی را انتخاب می کنم چون امسال گزینشی المپیک است، امیدوارم بتوانم هم مدال بگیرم و هم سهمیه را کسب کنم، من در کل مسابقات جهانی را ترجیح می دهم با اینکه شرایط مالی بازی های آسیایی بهتر است و رقابت مهمی است، اما من ترجیح می دهم مدال های جهانی ام را بیش تر کنم، هرچند تصمیم نهایی با کادر فنی است و من تمرکزم روی چرخه انتخابی است.
او درباره زمزمه حضور کامران قاسمپور در وزن ۹۷ کیلوگرم و جدی شدن چالش چند سال پیش آن ها گفت:
آن چالش که شوخی بود و من و کامران، از نوجوانان با هم رفیق هستیم و بعد از کشتی هم رفاقت ما ادامه خواهد داشت؛ بستگی به نظر خود او دارد که چه وزنی را انتخاب کند و حق انتخاب دارد. مطمئنا او و مربیانش به اندازه کافی تجربه و بار فنی دارند که بهترین گزینه را انتخاب کنند، ما قبلا در جوانان و بزرگسالان در وزن ۸۶ کیلو با هم مسابقه داشته ایم و اگر به ۹۷ کیلوگرم بیاید باید با هم کشتی بگیریم و قطعا مبارزه جذابی خواهد شد.
گلیج با اشاره به احداث آکادمی کشتی در شهر زادگاهش تنکابن، افزود:
شرایط در شهر ما برای پیگیری تمرینات من فراهم نبود، به خصوص سال بعد از کرونا به دلایلی شرایط سخت افزاری خوب و کافی نبود. هدفم از احداث این آکادمی این بود که خودم در آن جا تمرین و استفاده کنم تا در المپیک نماینده وزن خودم باشم و برای شهر، استان و کشورم افتخار کسب کنم.
او در پایان گفت:
از طرفی همه قهرمان ها نسبت به کشتی و مردم یک دین دارند که باید آن را ادا کنند و تجربیاتی که کسب کردیم را باید در اختیار نسل های بعد قرار دهیم که امیدوارم به لطف دوستان و مربیان زحمت کش، بتوانیم در سال های نه چندان دور، قهرمان های زیادی را از شهر تنکابن داشته باشیم.
دوست عزیز
زحمات یک کشتی گیر که ازعمر وجونیش برای بالابردن پرچم کشورش داره تلاس میکنه اینجوری ازبین نبر.
شما برو سر کوچکتون نزدیکترین باشگاه کشتی اگه تونستی با هل دادن قهرمان باشگاهت بشی اونوقت میتونی راجب به قهرمان جهان وکشورت نظر بدی.
هرکشتی گیری یک سبکی داره یکی تهاجمی یکی تدافعی .باید به سبک هرکشتی گیر که قطعا با نظر کادر فنی احترام گذاشت.یا علی مدد
تمرین کنه یا نکنه فرقی نداره. آخرش میاد هول هول بازی. هر کی هول داد برندست! گلیج البته ممکنه بتونه اسنایدر رو ببره چون اسنایدر مستقیم و رو به جلو کشتی میگیره و گلیج میتونه خستهش کنه.